Milos a brak szacunku. CZy mozna kochac a nie szanowac ??

zuzia · Gość

Poznałam go przypadkiem, okazalo sie ze jest bratem mojej kolezanki z klasy.JA mam 18 lat on 21...NA poczatku poznawalismy sie przez sms doszlo do spotkania..bylam taka szczesliwa no niestety nie wyszlo... On przestal pisac i dzwonic o zadnym spotkaniu nie bylo juz mowy....Wiadomo troszke dramatyzowalam ale szybciutenko mi przeszlo nic mnie z nim nie laczylo potraktowalam to jao nowa znajomosc.
Nasze drogi jednak sie zlaczyly...juz po miesiacu poszlam z nim do luzka.
Byłam z nim szczesliwa.Gdy poczul ze mnie ma zmienil sie o 360 stopni. Naszym najwiekszym problemem byli jego koledzy gdy tylko sie zjawiali na horyzacie on udawal wielkiego twardziela traktowal mnie przy nich albo okropnie albo sie mna chwalil kazal ubierac wyzywajace ciuchy gdy wychodzilismy z jego kolrgami.Pozniej bylo gorzej..zaczely sie wyzwiska...jak chcial sexu byl milutki jak baranek gdy dostal co chcial znowu sie unosil...przez jakis pierwsze trzy miesiace w ogole tego nie zauwazalam..bylam tak zakochana ze nie dochodzilo do mnie cos takiego.. ludzie na okolo mowili mi ze tak byc nie moze a ja wciaz tkwilam w miejscu nic z tym nie robiac...
zaczelam sie stawiac nie pozwalalam na talie traktowanie i zaczely sie klutnie...pozniej przepraszal , obiecywal ja wybaczalam i tak na okraglo.
w swieta go zostawilam.....to byl dla mnie koniec swiata. Wiem ze gokocham i to milosc ale mialam dosyc takiego traktowania..pare dni milczenia i dalismy sobie jeszcze jedna szanse tydzien minal jak w bajce nigdy nie bylo nam tak dobrze..dostal jakiegos napadu zlosci wszystko runelo wyzuciail mnie z mieszkania powiedzial ze nie chce mnie widziec juz nigdy....wyszlam
pozniej obrazal mnie przez sms.....na nastepny dzien przyjechal i udawal ze wszystko jest w pozadku spakowalam jego rzeczy i powiedzialam ze juz koniec...
cala nac nie spalam caly czas pisze i prosi zebym go nie zostawiala ze mnie kocha....
Jest mi ciezko bo czuje do niego cos pieknego....wolalabym zeby pozwolil mi odejsc a on mi to utrudnia wiem ze nigdy sie nie uwlnie od niego...Kocham ale wole cierpiec w samotnosci niz przez ponizanie.Obiecywanie juz tu nic nie pomoze on nie panuje nad soba. Jak wybacze to ile bedzie dobrze tydzien dwa a pozniej ???

ZakochanaKasia

dzielę z toba ten ból kochana..
jest mi przykro, że ciebie również dotknął ból rozczarowania jakim jest brak szacunku do drugiej osoby. niestety są na swiecie i tacy ludzie, którzy ponad siebie nie widzą nic.. to przykre, że nie potrafią zauważyc własnych błędów. ale nasze zycienie kończy się na jednym facecie..
jesteś w takim wieku, że takich miłości prze zyć możesz wiele i wtedy będziesz się śmiać, że kiedyś przejmowałaś się kimś takim jak ON.
wierz mi, ze przyjdzie czas na taką miłość, która będzie zasługiwała na miano prawdzwej miłości.. tak bezgranicznej.. tak prawdziweeeej! bo jeżeli ktoś nie ma do Ciebie szacunku przez tak długi czas tonigdy go nie bedzie miał. można czekać, mozna wierzyć.. ale jak ktoś urodził się chamem to już taki pozostanie..
z poważaniem Kasia

Ilonka2685

mysle ze te napady agresji to może byc choroba... być może warto namówić go na wizyte u psychologa a nawet psychiatry.. wiem ze słowo psychiatra brzmi źle ale on nie jest od czubków.. to lekarz który pomaga właśnie w takich sytuacjach... być może on ma problemy z którymi nie może sobie poradzić... jeżeli taka wizyta mu nie pomoże to nie warto z nim byc juz nigdy i marnowac samej siebie....