wspomnienie czegoś pięknego

paula

opowiem wam historię mojej jedynej prawdziwej miłości. znaliśmy się praktycznie od podstawówki. pół roku spotykaliśmy się, a tylko 3tygodnie byliśmy razem. wtedy nie doceniałam tego co miałam. w zakończenie roku szkolnego 21.06.07r zaczęliśmy ze sobą chodzic. było po prostu cudownie nam razem. mieliśmy głupie pomysły. spędzaliśmy przez ten czas dużo czasu. ma piękne oczy i cudowne spojrzenie, którego mi bardzo brskuje. był romantyczny i naprawdę mu na mnie zalezało. raz gdy się pokłóciliśmy to przyszedł do mnie o 1 w nocy pod dom żeby to wyjaśnic. musiałam się wymknąc, było warto. w połowie lipca musiałam wyjechac. bałam sie ze nasz związek nie przetrwa tego rozstania i mialam racje. 2 dni przed wyjazdem mieliśmy się spotkac na imprezie na którą poszłam tylko ze względu na niego, a on sie nie pojawił. napisał ze jednak nie przyjedzie bo jest na grillu u kumpla. wolę jego. wkurzyłam sie i powiedziałam że ma sie walic. spytał czy jestem tego pewna,a ja głupia powiedzialam że tak. chciałam mu potem to wytłumaczyc a on mi powiedział ze zaczyna go już to śmieszyc niż smucic. zabolałao mnie że śmieszą go moje uczucia. wyjechałam i miałam nadzieję . po tygodniu się odezwał ze nadal mu na mnie zależy i chce byc ze mną. ja oczywiście się zgodziłam. w pewnym momenicie przestał pisac, mial wyjechac do holandii, więc myślałam ze już pojechał. wróciłam a on jednak był. potraktował mnie jak powietrze. ucieszyłam sie na jego widok, a on przeszedł obok mnie jakbym była powietrzem. nigdy nie zapomnę tegp. myślałam że umrę. jużponad miesiące minęly a ja wcią myśle o nim. teraz już mówimy sobie przynajmniej czesc. zauważyłam ze się zmienił i dzisiaj stwierdziłam że nie kocham go tylko kocham wspomnienie o nim i wspólnie spędzonych chwilach. chciałabym żeby był taki jak dawniej. jak mam o nim zapomniec skoro nie potrafię przestac wspominac tych cudownych chwil??? pomóżcieee